Eergisteren hebben we onze allerliefste Kono moeten laten gaan...
De laatste weken was ze anders dan anders. Ze lag op vreemde plaatsen en spinde harder dan normaal.
Op dat moment merk je het wel op maar eigenlijk denk je er verder niet bij na.
Vorig weekend zag ik dat ze in korte tijd veel afgevallen was. Kono was een grote poes en mede door haar vele haar was me dat niet opgevallen.
Maar ze at nog wel...
De laatste dagen ging ze ineens heel hard achteruit en wilde ze niet meer eten en drinken.
Bloedonderzoek wees uit dat haar nierwaardes veel te hoog waren.
Voor de zekerheid nog een echo en daarop was te zien dat haar ene nier totaal niet meer werkte en haar andere nier functioneerde ook niet meer goed.
Foute boel dus maar dat kwam na de laatste paar dagen echt niet als een verrassing.
Dit was alleen een bevestiging dat we niks anders voor haar konden doen dan haar te laten gaan...
Zo onwerkelijk, zo oneerlijk...
Dag lief meisje, we gaan je vreselijk missen..